Η μη χειρουργική αντιμετώπιση της οστεοπόρωσης στοχεύει στην επιβράδυνση και την πρόληψη της περαιτέρω εξέλιξης της νόσου, αλλάζοντας τον μεταβολισμό των οστών. Συνήθως διαρκεί για μεγάλο χρονικό διάστημα και οι ασθενείς πρέπει να παρακολουθούνται σε τακτική βάση.

Όταν η μέθοδος της κυφοπλαστικής εφαρμόζεται μερικές μόνο εβδομάδες μετά το κάταγμα, τα αποτελέσματα που προσφέρει στον ασθενή είναι θεαματικά.

Δεν οφείλονται όλα τα σπονδυλικά κατάγματα των ηλικιωμένων σε οστεοπόρωση. Για αυτό, είναι σημαντικό η οστεοπόρωση να έχει διαγνωστεί από κάποιον ειδικό ορθοπεδικό σπονδυλικής στήλης, πριν από την έναρξη της θεραπείας. 

Η δισκοκήλη είναι μια από τις πιο συχνές αιτίες πόνου στη μέση και το πίσω μέρος του μηρού και της γάμπας, αλλά είναι και μια πάθηση που θεραπεύεται πολύ εύκολα με μια ελάχιστα επεμβατική μέθοδο, η οποία επιτρέπει την επιστροφή στην καθημερινότητα σε μερικές, μόλις, ημέρες. 

Η σπονδυλολίσθηση αναπτύσσεται πιο συχνά σε παιδιά 5-15 ετών λόγω του συνδυασμού αυξημένης ανάπτυξης και της αυξημένης αθλητικής δραστηριότητας που παρατηρείται σε αυτές τις ηλικίες.

Για να αντιμετωπιστεί ένα πρόβλημα το οποίο σχετίζεται με την σπονδυλική στήλη καλό θα ήταν να ακολουθηθεί μια συγκεκριμένη διαδικασία.

Τα παιδιά σε αυτές τις ηλικίες δεν έχουν αναπτύξει ακόμα τις κινητικές δεξιότητες που είναι απαραίτητες για να ανταποκριθούν σε ομαδικά αθλήματα.

Η οστεοπόρωση είναι μια ασθένεια των οστών κατά την οποία δημιουργείται μια λέπτυνση της δομής του οστού που επηρεάζει την αντοχή του και οδηγεί σε αυξημένο κίνδυνο κατάγματος.